Sadrazam Tevfik Paşa uzun süren ısrarlarından sonra, vatan uğruna kişisel hırslardan vazgeçilmesi gerektiğini anlayarak Mustafa Kemal’in yanına gider.
“İşgalin sonuçlarını ortadan kaldırabilmemiz için beraber mücadele edip, ulusal birlikteliği sağlamamız gerekir paşam” der.
Gazi, Tevfik Paşa’yı ayakta karşılamıştır ve hiç oturmadan, yüzünde beliren hafif bir tebessümle yanına gider ve elini sıkar.
Kendisine “Tevfik Paşa, İtilaf Devletleri Lozan’daki konferansa iki hükümetimizi de resmen davet etmiştir.
Fakat sen de biliyorsun ki Kurtuluş savaşını Ankara hükümeti kazanmıştır ve ülke yönetiminde ve barış görüşmelerinde iki ayrı hükümetin bulunması uygun değildir.
Bir an önce bu ikiliğe son vermemiz gerekir” der ve kendisine teşekkürlerini sunar.

Bunun üzerine iki gün sonra toplanan mecliste saltanatlığın kaldırılması konusu görüşülür.
Dönemin Bakanlar Kurulu Başkanı Rauf Orbay da dahil çoğu milletvekili bu karara karşı gelir.
Fakat Mustafa Kemal Paşa teker teker milletvekilleri ile görüşür ve sert müdahalelerde bulunur.
Mecliste yaptığı konuşmasında aynen şu cümleleri kurar;
“Hakimiyet ve saltanat hiç kimse tarafından hiç kimseye, ilim icabıdır diye müzakereyle, münakaşa ile verilemez.
Milletimiz her türlü fedakarlığı göze alarak istiklalini kazanmış olsa da, saltanat sürüp gittiği taktirde, bu istiklale kazanılmış gözüyle bakılamaz”
Oylama tekrar yapılır ve saltanatlığın resmen kaldırılmasına oy birliği ile karar verilir.
Böylelikle İngilizler’in Lozan’da iki hükümeti karşı karşıya getirerek kolay bir şekilde planlarını devreye sokacakları hayalleri suya düşer ve Türkler Lozan’a tek hükümet olarak giderler.

Saltanatlığın kaldırılmak istenmesinin sebebi net ve açıktır.
Padişahlığın kişisel diktatörlük eğilimlerine karşı bir engel olarak görülmesi.

1922 yılında saltanatlık kaldırıldı.
İşte o yıl takvim yapraklarında tarihler 1 Kasım’ı gösteriyordu.

FF